Op vrijdag 8 november ging ik naar de openingsmeeting van het ‘European Forum’ in Brussel. De locatie voor het drie dagen durende forum was goed gekozen, de auditoria van de Brusselse Koninklijke Musea voor Schone Kunsten zijn aangenaam en goed bereikbaar. Over de boodschap van dit European Forum ben ik minder enthousiast.

Er zijn twee belangengroepen die hun voordeel halen uit de voorstelling van Europa als een belegerde vesting die van alle kanten bedreigd wordt door ‘vreemdelingen’. De eerste groep zijn de rechtse en extreemrechtse partijen die er hun verkiezingsstrategie op gebouwd hebben. Minder in het oog springend zijn een hele reeks bedrijven die ‘oplossingen’ bieden voor  de beveiliging van de grenzen.

De laatste jaren zijn de utopieën, schema’s, blauwdrukken en Grote Verhalen over een beter economisch en maatschappelijk systeem nagenoeg verdwenen. Er zijn vooral pessimistische dystopische verhalen voor in de plaats gekomen, naast veel fragmentatie. Nu is er een mooi boek verschenen dat dat uitdiept en problematiseert, en wijst op de uitzonderlijke voorbeelden die er wel zijn.

Dit factsheet is het eerste van twee studies naar hoe CETA de rechts- en machtspositie van Noord-Amerikaanse bedrijven in de EU versterkt, en daarmee Europese overheden en belastingbetalers blootstelt aan potentiële claims.

Het oktobernummer van het anarchistische maandblad Le Monde libertaire (nr. 1810) heeft als insteek te informeren over de ‘bruine pest’ en op te roepen tot meer gerichte actie tegen het verder opdringen van extreemrechts en allerlei fascistiserende tendensen ervan. Ze blijkt namelijk zeer besmettelijk. In een dossier gaat Le Monde libertaire (LMl) dieper op een aantal aspecten in.

Van ‘Anarchisme En Recht’ Tot ‘Anarchie Als Orde Zonder Heerschappij?’

De grootste Amerikaanse vakbondskoepel AFL-CIO (*1) publiceerde een interessante studie over het gedrag van Europese multinationals die zich in de zuidelijke staten van de VS vestigen. The Double Standard at Work: European Corporate Investment and Workers’ Rights in the American South lijkt wel bedoeld om ook Europese werknemers een algemene achtergrond te geven over de verhoudingen in die zuidelijke staten – de voormalige slavenstaten van Texas tot Virginia over Louisiana, Tennessee, Mississippi, de Carolinas tot Florida, –  want er wordt eerst op zeer bevattelijke wijze een kader geschetst over levensomstandigheden, armoede, vakbondsaanwezigheid, sexisme, minimumlonen (if any), arbeidswetgeving enzovoorts.

Radicalisation Express (Du gaullisme au Black Bloc) is een ontroerend boek van een demonstrant die tot zijn eigen verbazing verwikkeld raakte in de felle protesten tegen de arbeidswethervormingen in Frankrijk, en bijna vermalen werd in de juridische gehaktmolen.

De Amerikaan van Noorse afkomst, Thorstein Veblen, hield zich rond de vorige eeuwwisseling niet aflatend bezig met het leveren van ‘bijtende kritiek op pralerige pretenties’ (Den Hollander: 1976, p.155). Zijn wetenschappelijke jargon als econoom en socioloog was typerend. Hij sprak over ‘opzichtige verspilling’, ‘opzichtige consumptie’, over de fase van barbarisme, over de roofzuchtige cultuur, waarmee hij verwees naar het equivalent dat we nu van de zogeheten rijken der aarde en de financiële hyena’s kennen. De roofzuchtigen lieten, zo beschrijft hij, de culturele barbarij maatschappelijk ontstaan. Door de door hen gefinancierde lobbyisten en het financieel steunen van hen gezinde politieke partijen houdt vervolgens de politiek die barbarij in stand.

Lea Ypi schetst Immanuel Wallersteins analyse van het kapitalisme als mondiaal fenomeen en legt uit hoe die voeding biedt aan de zoektocht naar alternatieven om dat kapitalisme te boven te komen.

Steve Keen is een van de weinige economen die de financiële crisis van 2008 voorspeld heeft. Wat is zijn mening over ons huidige financiële systeem? Woensdagavond vertelt hij die in Pakhuis de Zwijger, Amsterdam

Interview met econoom David Hollanders over de pensioenen (deel 2, zie hier deel 1)

In het dagblad (!) van de Italiaanse anarchistische beweging, Umanità Nova, no 191, 7 oktober 1922, publiceerde de Italiaanse anarchist en revolutionaire syndicalist Errico Malatesta (1853-1932) een artikel getiteld ‘Revolutie in praktijk’. Malatesta is dan op gevorderde leeftijd en heeft inmiddels tientallen jaren van revolutionaire, anarchistische en syndicalistische acties, omzwervingen over de wereld (mede om aan justitiële klauwen te ontkomen) en velepublicaties (vooral artikelen en brochures) achter de rug. De revolutie laat hem niet los.

Dat Nantes, waar Steve door de politie de Loire werd ingedreven en een symbool van het verzet werd, een speerpunt zou vormen in de hervatting na 'het zomerreces' lag in de lijn der verwachtingen. Bekijk het protest en overtuig uzelf. Als ze over 50 jaar deze beelden bekijken zien ze 'gehelmden' aan beide kanten van het spectrum. Tot journalisten aan toe. Hoe kan dat geen voorbode zijn van een omwenteling? De trommelaars en de zingende massa. 'Het zat er aan te komen', zullen ze dan zeggen.

Vraaggesprek tussen Mohsen Abdelmoumen (site: Algérie Résistance) en de bevrijdingspsychologe, activiste en journaliste Nozomi Hayase over de onmogelijke positie van Julian Assange, oprichter van WikiLeaks. De aanleiding van het vraaggesprek is haar boek WikiLeaks: The Global Fourth Estate (2018). Ik vertaal hier de antwoorden van de twee eerste vragen. Daarmee is de kern van de kwestie waarom het draait perfect verwoord. En hoewel de kwestie wordt opgehangen aan het Amerikaanse constitutonele recht, geldt wat wordt gezegd net zo goed voor de Nederlandse situatie.