Besmetting Met De Bruine Pest
Het oktobernummer van het anarchistische maandblad Le Monde libertaire (nr. 1810) heeft als insteek te informeren over de ‘bruine pest’ en op te roepen tot meer gerichte actie tegen het verder opdringen van extreemrechts en allerlei fascistiserende tendensen ervan. Ze blijkt namelijk zeer besmettelijk. In een dossier gaat Le Monde libertaire (LMl) dieper op een aantal aspecten in.
(Door Thom Holterman, van zijn website Libertaire Orde)
Absoluut cynisme
Het redactioneel van dit nummer leert dat bij de voorbereiding van deze uitgave het woord ‘besmetting’ al snel naar voren kwam. Er treedt namelijk voor onze ogen een besmetting op van verschillende dimensies. Jaar na jaar, land na land, wordt het op dit moment nog steeds voor legaal gehouden, dat barrières vallen, dat rode lijnen worden overschreden, waardoor de omgeving steeds donkerder bruin wordt.
‘Het is een vorm van besmetting’, aldus het redactioneel, ‘die zich verspreidt in Frankrijk, Europa en andere continenten. De teint ervan is bruin. De geur ervan kan afwisselend de geur zijn van het ranzige zweet van pestkoppen die mensen in elkaar slaan in doodlopende stegen, in kraakpanden of bij demonstraties, onder de afwezige blik van de politie. Of het is de verstikkende geur van de deodorant, afkomstig van de jury als ze deze bruten beschermt en de antifa’s van hier en elders met felle haat najagen.
Zoals we sinds november vorig jaar hebben gezien, stelt de politie geen grenzen meer aan het gebruik van geweld. Een dode vrouw, demonstranten met snijwonden, geamputeerde ledematen… Een kracht van absoluut cynisme die het geweld koud aanneemt en waarvoor het gezag zelfs medailles uitdeelt. Ook wetgevers raken opgewonden en stemmen steeds meer in met vrijheid knevelende wetten, waardoor de grens tussen recht en uitzondering wordt opgeheven.’ [..]
‘Anarchisten zijn nog steeds op dat front in vele landen actief. In Zweden was het Tess Asplund (zie de voorkant van dit nummer van LMl) die op 1 mei 2016, alleen met de vuist opgeheven, een processie van 300 neonazi’s onder ogen kreeg – iedereen telt! In Griekenland, nadat de strijd tegen Aube dorée (extreemrechtse politieke partij ‘Gouden Dageraad’) was gewonnen, organiseren onze metgezellen zich nu om de wijk Exarchia te verdedigen (zie het artikel in dit nummer). Onderwijl legt het collectief La Horde in Frankrijk de netwerken van extreemrechts bloot [zie de site La Horde]. De tijd is meer dan rijp om zich te verenigen, om een vuist te maken tegen ideeën, wetten en misselijkmakende bruten, waar ze ook vandaan komen.’ [..]
Als cholera…
In het openingsartikel van het dossier wordt verteld waar de oorsprong ligt van de verwijzing naar ‘bruin’. Ja, naar die hemden natuurlijk. Maar hoe kwam de nazistische beweging SA (Sturmabteilung) juist aan díe hemden? En let wel, de fascistische Mussolini droeg een zwart overhemd, en dus… In korte beschouwingen komen verder de facho-ideologie van verleden en heden aan de orde. Je spreekt dan wel over de pest maar net zo goed kan je het over cholera. De besmettelijkheid – daar wordt op gewezen en hoe die te bestrijden.
In Frankrijk loopt de besmetting onder meer via de lijn vader Le Pen (FN), dochter Marine Le Pen (RN) en kleindochter Marion Maréchal. De laatste werkt niet meer via een politieke partij maar een ‘opleidingsinstituut’, het Issep, dat zij in 2018 in Lyon oprichtte. Issep, zo ontleen ik aan de site van het instituut, staat voor ‘Institut des sciences sociales, économiques et politiques’ (Instituut voor Sociale, Economische en Politieke Wetenschappen). Het betreft een particuliere instelling voor hoger onderwijs, waarvan Marion Maréchal algemeen directeur is. De school biedt twee soorten opleidingen aan: (a) een BAC+4 en BAC+5 graad in politieke wetenschappen en projectmanagement en (b) permanente educatie. Het zegt voor te bereiden op managementfuncties binnen de publieke sector of in het bedrijfsleven.
Deze zomer hebben de MEDEF (de Franse werkgeversorganisatie, te vergelijken met het Nederlandse VNO-NCW, waarvan de onverteerbare Hans de Boer – CDA’er – voorzitter is) en Marion Maréchal getracht een tango in te zetten. De Medef had haar uitgenodigd voor de gebruikelijk door de Medef te organiseren zomeruniversiteit. Uiteindelijk is dat niet doorgegaan, maar de vrijage tussen grootkapitaal en extreemrechts is niet onopgemerkt gebleven. In de bijdrage van LMl wordt er gewag van gemaakt (‘Sombres corporations; jusqu’ au brun?’).
Er wordt gewezen op de ‘kleine wenk’ die het grootkapitaal ermee aan Macron wilde geven: wij kunnen altijd nog met de familie Le Pen in zee gaan, als er geen wetgeving komt die ons welgevallig is. En wat zie je Macron plotseling doen? Die opent een debat over migratie. Dat is toevallig…of toch niet, want zo hoop hij er met de komende (gemeenteraads)verkiezingen garen bij te spinnen. Niet zo vreemd dat ik ergens tegenkwam: ‘Emmanuel Macron heropent het walgelijke debat over immigratie’, de titel bij een artikel. Daarvan neem ik de samenvatting in vertaling op, want dan hoor je het ook eens van een ander:
‘Wij zijn tijdgenoten van een zesde massale uitsterving van levende soorten en een klimaatverstoring die groeiende delen van de planeet onbewoonbaar maakt. De nucleaire bewapeningswedloop tussen de grote mogendheden wordt nieuw leven ingeblazen. Het mondiale financiële systeem verkeert in een toestand van permanente oververhitting en er bestaat twijfel over het vermogen van welke speler ook om de volgende crash te beheersen. Maar er is dringend behoefte aan een discussie over immigratie. In ieder geval is dit ‘het genoegen’ van de president van de republiek, die de discussie over het migratiebeleid wilde voeren.’ [Overgenomen van de site Délinquance, justice et autres questions de société.] Zie een zekere gelijkenis met de geschiedenis en niemand maakt mij wijs dat zo’n manoeuvre in Nederland onmogelijk is…
In dit nummer van Lml verder aandacht voor andere politieke strijdperken en cultuur, plus de boekbesprekingen.
Thom Holterman
Le Monde liberaire, nr. 1810, oktober 2019, 60 blz., prijs 4 euro.