Ga naar de inhoud

Zapatistas dossier weekblad Jungle World

Het Duitse weekblad Jungle World heeft het jaar afgesloten met een special over 10 jaar Zapatistas. Vier pagina’s in het weekblad staan vol met reportages, achtergrondartikelen en interviews. De stukken zijn integraal op de website van het blad te lezen (helaas zonder de foto’s die de papieren versie wel biedt). Enkele stukken hebben we vertaald.

3 min leestijd
Placeholder image

VUUR EN WOORD

Door Wolf-Dieter Vogel, Mexico Stad

Twintig jaar geleden werd het EZLN opgericht, tien jaar geleden zorgde de guerrillabeweging in het Zuid-Mexicaanse Chiapas wereldwijd voor ophef.

Don Samuel Ruíz García lacht, als hij over die dagen in de winter van 1993 vertelt. “Welzeker, we hebben de hemel zien opklaren” zegt de Mexicaanse bisschop. Hij was toentertijd al een kleine dertig jaar werkzaam in de diocees van San Cristóbal en hij en zijn medestrijders waren bijna dagelijks op pad in de indiaanse gemeenschappen van de deelstaat Chiapas. De repressie nam voortdurend toe, herinnert Ruíz García zich, maar tegelijkertijd hadden de mensen hun angst overwonnen om gearresteerd of vermoord te worden. “Nee, het was geen verrassing, het enige dat we niet wisten, was hoeveel mensen zich uiteindelijk aangesloten hadden”.

Het integrale vertaalde artikel is hier op globalinfo te vinden

ZONDER DE SUB IS ALLES ANDERS

een gesprek met Adriana Marroquin en Octavio Moreno

Adriana was jaren lang actief in de Zapatistische beweging in Chiapas. Octavio is medewerker van het linkse krantencollectief La Guillotina in Mexico-stad.
Met zijn campagne “20 en 10 – het vuur en het woord” is het Zapatistische Bevrijdingsleger EZLN weer terug in de Mexicaanse publiciteit. Voor het laatst vestigden de Zapatista’s buiten Chiapas bijna drie jaar geleden de aandacht op zich met hun ‘Mars van de kleur van de aarde”. De leiding van de guerrilla trok toen door twaalf deelstaten. Begeleid door tienduizenden mensen hielden ze talloze manifestaties en met de EZLN leidster Esther stond voor het eerst een indigena vrouw in het Mexicaanse parlement. Het was de bedoeling druk uit te oefenen opdat het congres met het Akkoord van San Andres zou instemmen.

San Andres is in het parlement mislukt en ook verder valt er weinig van de euforie van toen in het hele land te bespeuren. Is de Zapatistische beweging wel nog even sterk als in 2001 toen zij honderdduizenden op de been wist te brengen?

Het integrale vertaalde artikel is hier op globalinfo te vinden.

HIER MET DIE COLLECTIEVE RECHTEN

Hector Díaz-Polanco en Consuelo Sánchez werken in het antropologisch instituut CIESAS (Centro de Investigaciones y Estudios Superiores en Antropologia Social). Zij geven het linkse tijdschrift “Memoria” uit dat in Mexico-stad verschijnt.

In uw boek “Divers Mexico: het debat over autonomie maakt u onderscheid tussen twee manieren waarop onderdrukte groepen van de bevolking hun rechten kunnen verkrijgen: de autonomie en het separatisme. Waarvoor heeft de Zapatistische beweging gekozen?

Díaz-Polanco: Het EZLN en de gehele indigena bevolking met hen vervolgt de weg van de autonomie. Ze wijzen het separatisme af en zijn op zoek naar de oplossing voor hun problemen binnen de Mexicaanse nationale staat.

Het integrale artikel in Nederlandse vertaling is hier op globalinfo te vinden

(Dit artikel was oorspronkelijk op GlobalInfo gepubliceerd door diversen.)