Verklaring Anarchistische Organisaties over Catalonië
Gezamenlijke verklaring van CGT, Solidad Obrera en CNT over de situatie in Catalonië
(Bron, origineel in het Spaans, Nederlandse vertaling globalinfo.nl)
Als ondertekenende organisaties, vakbonden op landelijk niveau, delen wij de bezorgdheid over de situatie in Catalonië, de onderdrukking die de staat heeft ontketend, met inbegrip van de vermindering van rechten en vrijheden en de opkomst van een oudbakken nationalisme dat in veel delen van de Spaanse staat weer de kop opsteekt.
We verdedigen de emancipatie van alle arbeiders van Catalonië en de rest van de wereld. Misschien is het in dit verband noodzakelijk om te onthouden dat we het recht op zelfbeschikking niet op statelijk niveau zien, zoals nationalistische partijen en organisaties verklaren, maar als het recht op zelforganisatie van onze klasse in een specifiek gebied. Zo beschouwd wordt zelfbeschikking eerder georganiseerd door de controle over productie en consumptie door werknemers en door directe democratie van onderaf, volgens federalistische principes, dan door het instellen van een nieuwe grens of de oprichting van een nieuwe staat.
Als internationalisten begrijpen we dat solidariteit tussen werkende mensen niet beperkt moet blijven tot de grenzen van de staat, dus we zijn niet echt bezorgd over waar deze grenzen worden getrokken. Wat we wel heel zorgwekkend vinden, is de reactie die in veel delen van de rest van de Spaanse staat wordt ervaren, te weten het enthousiasme voor de oudbakken Spaanse staat, die vooral doet denken aan vroegere tijden, en wordt opgeklopt door de media en in lijn staat met de autoritaire ontwikkeling van de overheid, met name de gevangenisstraf van personen voor het oproepen tot daden van ongehoorzaamheid of de toepassing van artikel 155 van de Grondwet. We vergeten niet dat deze nationalistische uitbraak de basis legt voor verdere beperkingen van de rechten en vrijheden, wat we moeten voorkomen. De beschamende eenheid van zogenaamde “democratische krachten” om de onderdrukking te rechtvaardigen, toont een somber beeld voor alle toekomstige dissidenties. Het lijkt erop dat het post-Franco regime dat ons 40 jaar geregeerd heeft, zijn gelederen sluit om de continuïteit ervan te waarborgen.
Dit regime, dat zowel in Catalonië als in de rest van Spanje heeft bestaan en bestaat, voelt dat zijn eigen overleving op het spel staat. Uitgebreid bekritiseerd en gedompeld in een diepe legitimiteitscrisis, is het gealarmeerd door de groeiende open weerstand. De bedreiging voor de territoriale integriteit van de staat wordt nog eens aangevuld met corruptieschandalen, het diskrediet van de monarchie, de groeiende kritiek op de bezuinigingen die zijn toegepast op de bevolking, ontevredenheid over slavernij op de werkplek afkomstig van de laatste arbeidshervormingen, de verlenging van de pensioengerechtigde leeftijd en de daling van pensioenen, et cetera. De constante oproepen om de grondwet te verdedigen, moeten worden beschouwd als een smerige uitweg om af te komen van deze echte existentiële crisis die de staat treft. Het gevaar is dat in het proces repressieve praktijken zoals die die onlangs in veel Catalaanse steden zijn gezien, geaccepteerd worden en standaard worden. Dat is het ergste …
Uiteraard weten we niet welke kant de ontwikkelingen op zullen gaan. We blijven alert op wat er gebeurt, klaar om de belangen van werkende mensen in de hele staat te verdedigen. We zullen ons met alle kracht verzetten tegen de onderdrukking en tegen de normalisatie van extreemrechtse opvattingen, die nu al waargenomen worden. Natuurlijk zullen we ons niet laten misbruiken door de strategieën van politieke partijen waarvan de doelstellingen ons vreemd zijn. Tegelijkertijd zullen we niet stoppen om steun te geven aan de mobilisering van de arbeidersklasse wanneer zij uiteindelijk beslissen dat de tijd is gekomen om de dictatuur van politieke en economische elites af te schudden die te lang het gebied beheerst hebben om uitsluitend hun eigen belangen te dienen. Als vakbondsorganisaties, libertair en strijdvaardig, zullen aanwezig zijn op straat bij de mobilisaties, zoals we al vaak hebben getoond, tegen onderdrukking, het afnemen van rechten en vrijheden en tegen corruptie.
De Catalaanse crisis is wellicht het topje van een afstervend staatsmodel. Of deze verandering in één richting gaan, of een anderen, hangt af van ons vermogen, als klasse, om het proces in de tegenovergestelde richting te voeren dan onderdrukking en de opkomst van nationalisme. Laten we hopen dat het uiteindelijke resultaat meer vrijheden en rechten zal zijn, en niet andersom. De risico’s zijn groot.
Voor rechten en vrijheden, tegen onderdrukking van de werkende klassen!
CGT – Solidaridad Obrera – CNT, Oktober 26, 2017.