Ga naar de inhoud

Cancunhagen: de weg naar collectieve zelfmoord

Het slotakkoord van de klimaatonderhandelingen in Cancun weerspiegelt feitelijk dezelfde negatieve uitkomst als het Akkoord van Kopenhagen in december 2009. Het betekent daarom een bedreiging van het voortleven van het Kioto Protocol, maar nog belangrijker een bedreiging van het voortleven van de mensheid omdat als deze resultaten uitgevoerd worden de planeet tegen het einde van deze eeuw een mondiale temperatuurstijging zal beleven van gemiddeld 5 graden Celsius, hetgeen de aarde onleefbaar zal maken voor onze beschaving.

4 min leestijd
cancunfoto

 

(Originele engelse versie)

Friends of the Earth Latin America and the Caribbean (ATALC) klaagt deze uitkomst van de COP over Klimaat aan en verwerpt haar. Ondanks dat zal ze aan de mensheid voorgesteld worden door de grote economische machten als een oplossing voor de klimaatcrisis. ATALC steunt Bolivia’s verklaring dat het resultaat van de COP ondoelmatig is en geen antwoord biedt aan de werkelijke klimaatdreiging die de aarde beleeft, maar de belangen dient van grote transnationale bedrijven en de ogen sluit voor de dramatische situatie van veel ontwikkelingslanden.

Aanvullend beschouwen wij het proces van onderhandelingen als open noch transparant, het was gebaseerd op de beruchte praktijken die bekend staan als de “green rooms” (bilaterale onderhandelingen tussen groepen landen) die elke mogelijkheid uitsluiten voor een discussie met alle betrokken partijen. Als gevolg houdt ATALC vast aan de Overeenkomst van Cochabamba (Peoples´ Agreement of Cochabamba) (zie eerder bericht daarover) en zullen dat blijven aanbevelen aangezien dat echte oplossingen aandraagt voor klimaatverandering.

De teksten die voorgedragen werden aan het einde van de COP behelzen de voortzetting van onderhandelingen over een tweede periode waarin het Kioto Protocol geldig is, maar ze spreken zich daarbij niet uit over wanneer die onderhandelingen afgesloten zouden moeten zijn, en ook verzekeren ze geen tweede periode. In feite wordt de deur opengezet om Kioto te ontmantelen, en daarmee het enige bindende klimaatverdrag dat rijke landen dwingt om hun emissies terug te brengen.

Wat betreft deze reducties zetten de nieuwe teksten de lijn voort om ze te baseren op een systeem van vrijwillige boden, of ‘beloftes’ door elk land, zonder verwijzing te maken naar een concreet streefcijfer dat landen overeenkomen als gemeenschappelijk doel. Zelfs al maken de teksten geen melding van concrete emissiereductiedoelen, toch verzekeren ze de rijke landen dat die flexibele mechanismes mogen hanteren om hun ‘beloftes’ te halen. Handel in C02-uitstootrechten (carbon trade) en het Clean Development Mechanism (CDM) vallen onder deze mechanismes.

Wat betreft actie op het gebied van samenwerking op de lange termijn, blijven de teksten bossen beschouwen als weinig meer dan koolstofreservoirs (sinks) die ook opgenomen kunnen worden in de C02-handel. Ze garanderen niet de rechten van inheemse volken en locale gemeenschappen. Wat betreft de financiering van klimaatactiviteiten werd er een groen fonds ingesteld, maar werd de Wereldbank uitgenodigd om daarin een sleutelfunctie in te nemen. Verwijzend naar de noodzaak van technologie-overdracht werden twee nieuwe instellingen opgezet om dit onderwerp te bestuderen, maar werd niets afgesproken over waar de fondsen voor deze instellingen vandaan zouden moeten komen.

Ricardo Navarro, lid van CESTA, Friends of the Earth El Salvador, verklaarde: “alleen op een plek als een Moon Palace (hotel waar de conferentie plaatsvond in Cancun, vert.) verwordt een wettig instrument als het Kioto Protocol tot iets dat in het voordeel is van rijke landen, degenen die verantwoordelijk zijn voor klimaatverandering, zelfs als ze hun emissies niet terugdringen. Wat besproken wordt in het Moon heeft weinig te maken met wat er gebeurt op de Aarde”.

Lucia Ortiz, van NAT-Friends of the Earth Brazil verklaarde: “Wij verwerpen een akkoord over bossen dat deze niet beschermt maar er een prijs op zet naar gelang de hoeveelheid koolstof die ze opslaan, en die de deur openzet naar meer handel in emissies ten voordele van de machtige en vervuilende landen”.

Ondertussen verklaarde Grace Garcia, lid van COECOCEIBA-Friends of the Earth Costa Rica: “Alleen een bende waanzinnigen zou kunnen denken dat het een goed idee is om de Wereldbank uit te nodigen om klimaatfondsen te gaan beheren, met hun lange geschiedenis van financieren van ’s werelds smerigste projecten en het opleggen van dodelijke voorwaarden aan onze bevolkingen.”

Domingo Lechon tenslotte, van  Otros Mundos-Friends of the Earth Mexico, benadrukte: De teksten die in Cancun voorgedragen werden, beantwoorden geenszins de noodoproepen die de wetenschap uitvaardigt en zullen zorgen voor een toename van de mondiale temperatuur met 5 graden Celsius. Momenteel, met een toename die nog geen 1 procent is, zijn de effecten van klimaatverandering al uitermate ernstig. Elk jaar sterven naar schatting 300.000 mensen door klimaatverandering en de sociale en natuurlijke rampen die die veroorzaakt.

ATALC stelt dat de uitkomst van Cancun niets anders is dan een herhaling van de anti-democratische en volstrekt onadekwate akkoord van Kopenhagen. “Het resultaat is een Cancunhagen dat we verwerpen”, concludeerde Ricardo Navarro.

(Zie origineel voor contactinformatie)

—————–

Ook interesssant is de analyse van Patrick Bond: Climate Capitalism won (everyone else loses)

Videoverslag van stimulator