Ga naar de inhoud

1 mei: De Euromayday

Op 1 mei gaat het om arbeid, ook bij u, om de hoek.

2 min leestijd
Placeholder image

Ooit gehoord van 1 mei, de wereldwijde feestdag van arbeiders, geliefd bij anarchisten en socialisten in alle uithoeken van de wereld? Een traditie geboren in Amerika, gemummificeerd in Rusland en China, en verwaarloosd in Europa door de opkomst van het neoliberalisme en de polderpolitiek van de vakbonden. In Nederland is 1 mei verworden tot het trieste toneel van PvdA coryfeeën die met een knipoog naar de camera de internationale zingen.

Sinds enkele jaren wordt aan 1 mei echter een nieuwe invulling gegeven onder de noemer Euromayday. De traditionele dag van de arbeid wordt in verschillende delen van Europa aangegrepen om de schaduwzijden van de nieuwe flexibele economie in de schijnwerpers te zetten. Een economie die runt op vele vormen van flexibele en precaire arbeid, met een groeiende bestaansonzekerheid als gevolg. De Euromayday heeft zich over de jaren heen uitgebreid naar steeds meer Europese steden, terwijl tegelijkertijd nieuwe sociale groepen zich bij de mobilisatie voegden: flexwerkers, studenten, werkelozen, migrantarbeiders zonder papieren, sexwerkers, free-lancers, onderzoekers, hackers, theatermakers…

De Euromayday in Amsterdam zal wat bescheidener zijn dan de grote parades in Barcelona, Milaan of Hamburg. De manifestatie moet dan ook gezien worden als het begin van een langere actiepraktijk rond precaire arbeid, bestaansonzekerheid en de flexibilisering van de welvaartsstaat. Een actiepraktijk waarin onze eigen levensomstandigheden voorop staan. Tenslotte ervaren we allemaal de prikkels van de markt op onze lichamen, of we nu flexwerkers zijn die niet weten of ze de volgende dag nog werk hebben, onderbetaalde stagaires, werkelozen die worden gepusht om hun rentree te maken in de lullige wereld van McJobs, of migranten die werken onder de dreiging van chantage, detentie en uitzetting.

Net zoals de precairen die de straat op zullen gaan in Helsinki, Barcelona, Hamburg, Luik, Ljubljana, Sevilla, Milaan, Kopenhagen, Parijs, Wenen, Londen, Genève en Stockholm, eisen wij de vrijheid op om onze eigen levens in te vullen. Wij willen flexibiliteit bevrijden van de onzekerheid die daar vaak mee verbonden is. Wij willen op zoek gaan naar nieuwe vormen van sociale strijd die het mogelijk maken om uit het defensief te komen en nieuwe sociale rechten op te eisen. Daarmee willen we beginnen op 1 mei, 14:00 in de Vrankrijk. Hopelijk tot dan.

Voor achtergrondinformatie zie:
www .precairforum.nl en
www.euromayday.org

(Dit artikel was oorspronkelijk op GlobalInfo gepubliceerd door Flexmens.)