Urgentie | GLOBALINFO

(Door Helen Gerritsen)

In onze hoofden is ze terug, de urgentie. We maken ons zorgen. Urgentie lost de vrijblijvendheid af, het gemak, en het consumeren, die ons al te lang in de tang hebben gehad.

Steeds wordt weer een vorm van vervuiling ontdekt. Nu is er ook microplastic in de lucht en in het drinkwater geconstateerd. Dit kan ontstekingen bij ons veroorzaken. Ook is waargenomen dat door de opwarming de vochtigheid in de lucht afneemt. Daardoor hebben bomen al meer moeite bladeren te vormen en kwijnen ze weg. Als bomen wegkwijnen, doen wij mensen dat ook. Wij hebben hun zuurstof nodig.

De urgentie die ons hoofd is binnengekomen, vraagt om helderheid: wat is er te doen? Urgent is dat de plundering en de vervuiling van de aarde worden gekeerd. Maar de plundering en de vervuiling worden te weinig gekeerd. Regeringen blijven maar uitstellen. Want de productie moet vooral doorgaan. En producenten willen niets liever dan doorgaan.

Als wij het niet doen, doet niemand het, niet voldoende. Wij moeten de maatregelen voor schone energie van de overheid afdwingen. Zelf moeten we minder consumeren. Minder consumeren is de beste genezing van de aarde. Want vooral zo wordt er minder geproduceerd en zo minder vervuild. Het kan niet anders. En het is niet erg.

Vervuiling en uitputting maken duidelijk wat urgent is: alles wat bijdraagt aan zuivering en matiging. Urgent is: niet langer het praten over, maar het realiseren van deze bijdragen, het doen. Met elkaar naar buiten gaan, eisen stellen. De strijd voor het milieu zal op straat worden gestreden. Zoals alle grote veranderingen op straat zijn bevochten. Op straat zullen de maatregelen van de regering worden afgedwongen. Met prioriteit: belasting van CO2-uitstoot. Belasting per hoeveelheid CO2, dus weinig voor de kleine hoeveelheid van particulieren, veel voor de grote hoeveelheid van de industrie.

Verboden moet worden: alles wat bijdraagt aan de plundering en de vervuiling van de aarde. Verbod op de productie van fossiele brandstoffen. Verboden kan worden: alle reclame. Reclame zet aan tot consumptie, dus vervuiling. Ook loterijen en spelen die de hebzucht opjagen.

Productie van alles wat niet de eerste levensbehoeften betreft, is eraan toe verboden te worden. In naam van de vervuiling. Benoeming van wat eerste levensbehoeften zijn. Het kan niet anders. En het is niet erg.

Niet dienstbaar aan de urgentie is de gemakscultuur die ons al enige tijd omgeeft. Gemak is: ons uitleveren aan de consumptieslavernij. Gemak ook: kunnen laten wat we zouden moeten doen en doen wat we zouden moeten laten. Dat kan niet meer. Urgentie confronteert ons met te doen en te laten wat nodig is. Te doen is er genoeg, te laten ook.

Urgent dan ook: ons los te maken van de gemakscultuur. Niet meer wachten op anderen. De aanpak van onszelf, om de gewoonte van vrijblijvendheid en consumptie te overwinnen. Zelfversterking ten dienste van verandering. De kracht opbrengen om te matigen, want minder consumeren = minder produceren = minder vervuilen. De deur uit te gaan en eisen te stellen aan de politiek. Vanuit de overtuiging niet meer te willen tolereren dat de aarde wordt geplunderd en vervuild.

Gestimuleerd moet worden: in de journalistiek een nieuwe hiërarchie voor wat urgent is en niet. De media en niet te vergeten de televisie kunnen uitstekende bijdragen leveren van informering, activering, de inspiratie van alternatieven.

Niet meer urgent is: alles wat niet dienstbaar is aan de genezing van de aarde. Wat leek te werken, werkt niet meer. Alle omzeilende politiek. Vertrouw niet op verkiezingen. Honderd jaar stemrecht heeft de plundering en vervuiling van de aarde nooit kunnen voorkomen.

Alles wat vrijblijvend is, zonder zin.

Ook ontkenning van de klimaatzaak is niet dienstbaar aan de genezing van de aarde. Net zo min:
verlamming of cynisme. Fatalisme verdwijnt zodra je iets doet. Vertrouwen komt terug.

Niet meer te verdragen, want vijandig aan genezing:
het geneuzel uit eigenbelang van de partijpolitiek.
Gesprekken en ontmoetingen waarbij het milieu niet aan de orde komt.
Onnozel entertainment.
Het gegraai in de supermarkt.

Het moet anders. En dat is niet erg.
Wel doorgaan moet: alles wat mensen aan het denken en het beleven zet, zoals de kunsten die vragen
stellen bij de tijdgeest of een alternatief bieden. Ook het zelf musiceren, het spelen, het sporten.

Wat ook doorgaan moet: al doende lol hebben.

Geldig blijft: een dag niet gelachen is een dag niet
geleefd. Gelachen kan worden om die guilty pleasure die er nog doorsluipt.
Wees blij met deze urgentie. Laat je uitdagen, doe recht aan je kwaliteiten.

Ga de straat op. Sluit je aan bij anderen. Eis de maatregelen voor zuivering. Eis de verboden op wat
vervuilt. We willen ademen.

Breng de urgentie van uw hoofd nu ook in uw dag: doe en laat wat nodig is.
Schrap in je consumptiepatroon en ga voorbij aan de reclame. Laat alles wat niet noodzakelijk is liggen.
Bepaal zelf wat dat is. Praat met de mensen die je ziet of spreekt over wat te doen. Reik ideeën aan. En
ga op pad.

Vanaf nu zal het assortiment in de winkels kleiner worden, doordat het overbodige blijft liggen. Het
overbodige zal niet meer worden geproduceerd. De aarde zal genezen. Plastic zal uit het milieu
verdwijnen, de luchtvochtigheid zal weer op peil komen.
Bomen zullen vitaliseren. En wij mensen ook.